top of page

Matrix van Resonantie

Talrijke legenden over een Eerste Berg der Schepping kleuren onze mythologieën, religies en geschiedenisboeken overal ter wereld. Deze Berg kreeg verschillende namen zoals de Berg van El, Meru, de Morya-Berg, de Olympus... Het is belangrijk om te begrijpen dat deze Scheppingsberg in essentie niet verwijst naar een echte fysieke berg maar naar een metaforische Matrix van Resonantie. Deze Matrix kan worden gezien als een wiskundige blauwdruk van de dubbele vortex, gecreëerd door de infrageluiden van de Aarde (seismische golven) en van de atmosfeer (Schumann Resonanties). Deze dubbele vortex kan een interdimensionaal portaal vormen als zij perfect op elkaar uitgelijnd zijn. De Aarde is een bol die rond haar eigen as draait, ze draait eveneens rond de Zon samen met de andere planeten, ons zonnestelsel draait rond het Galactische Centrum dat op haar beurt draait rond nog grotere systemen,... Al deze draaiingen binnenin draaiingen produceren infrageluiden (onhoorbaar voor het menselijk oor) die meetbaar zijn in frequentie en geometrie. Dit betekent dat deze frequenties zich manifesteren volgens een bepaalde geometrie en dat zij dus het beste voelbaar zijn op specifieke punten op de planeet die wij infrageluidsknooppunten noemen. Deze plaatsen zijn logischerwijs 'heilig' en het is dan ook geen wonder dat we op vele van deze plaatsen tempels vinden die tot doel hebben om deze infrageluiden om te zetten in elektriciteit. Dit werd gedaan door piëzo-elektrische architectuur die de mechanische infrageluidsgolven omzetten tot elektriciteit. 'El' was de oorspronkelijke naam van God en verwees naar de primordiale 'Goddelijke' staat van materie: plasma of el-ektriciteit. Hieronder moeten we niet de elektriciteit verstaan waar we schokken van krijgen, maar veeleer de zachte bio-elektrificatie van het lichaam in resonantie met de organische frequenties van de planeet. Dit soort elektriciteit heeft allerlei positieve eigenschappen van diepe heling op cellulair niveau tot volledige atomaire transmutatie uit dit 3D-werkelijkheidsniveau. M.a.w. tempels die gebouwd zijn op infrageluidsknooppunten en die piëzo-elektrische quartz-en/of calcietkristallen bevatten zetten deze golven om in bruikbare bio-elektriciteit. Golven die worden gefocust door een piramide die resoneert met de dimensies van de planeet (Piramide van Giza) functioneert als een gekoppelde oscillator die alle andere piëzo-elektrische gebouwen overal op de planeet laat mee resoneren.   

Om nu dit planetaire draadloze infrageluidnetwerk te laten werken naar behoren moest de hele planeet geo-sonisch worden afgestemd op dezelfde matrix. Alhoewel het numerieke aspect van deze matrix tegenwoordig Pascal's Driehoek (PD) wordt genoemd, was het al duizenden jaren eerder gekend door de Veden en andere oude beschavingen. Dit was de Eerste Berg der Schepping, de Meru-Berg die uit de Oerwateren oprees.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het was pas in Oktober 2017 dat ik PD ontdekte, dankzij Tabby's Star en Andrew Collins. Laatst genoemde was begonnen met het in kaart brengen van de lichtdimmingsverschijnselen van deze vreemde ster in het het sterrenbeeld Zwaan samen met zijn vriend Rodney Hale. ZIjn resultaten toonden aan dat deze dimmingen een vast patroon vormden dat overeenkwam met de 9de en 10de dimensie van PD, maar op een speciale manier. De twee getallen die doorkwamen (132 en 42) kunnen enkel worden gevonden door aftrekking i.p.v. optelling van naastliggende coëfficiënten in de 10de en 11de rij van PD. De ratio van deze twee getallen 132/42 = Pi. Dit wiskundige apsect resoneert op een geometrische manier met de kwadratuur van de cirkel doordat een cirkel met diameter 9 een zelfde omtrek heeft dan een vierkant met diagonaal 11:   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ook hier kunnen we zien dat de Pi-resonantie gevonden wordt tussen 9 en 11 eenheden. Terwijl we tegenwoordig de primaire eenheid met het nummer '1' of met het woord 'één' aanduiden, werd dit in vroeger tijden aangeduid als een verticale streep 'I' ofwel met het woord 'El'. Dit symboliseerde de Eerste Pilaar waarop de opkomende Zon 's morgens haar eerste schaduw wierp en de tegenoverstaande Tweede Pilaar waarop de ondergaande Zon 's avonds haar tweede schaduw wierp. Dit vormde de El-Even-configuratie. Vandaag de dag gebruiken we in de meest gesproken taal ter wereld de verticale streep nog altijd voor onze identiteit ( I ) aan te duiden alsook voor de letter 'l' en voor het cijfer 11 (El-even). Aangezien PD gebaseerd is op het nummer 11 kunnen we haar de El-Even Matrix noemen. Bij de oude Egyptenaren en later de Israëlieten was dit de Berg van El die de 10 Geboden (dimensies) onder zich dicteert. Het is deze Universele Eenheid of 'El' die later vervangen werd door het woord 'God'. Aangezien de buitenste rand van PD bestaat uit cijfers 1 (atoomnr. van Waterstof) hebben we de metafoor van een 'Berg die de Wateren oprijst'. 

Een tijdje nadat ik de informatie rond Tabby's Star had ontvangen van Andrew Collins stond ik op een morgen op met de volgende woorden resonerend in mijn gedachten: "Tabitty, Land of the Bees".  Als door de bliksem getroffen, rende ik de trap af, recht naar het boek The Venus Blueprint, van R. Merrick, waarin ik zeker ben dat ik deze woorden ooit heb zien staan. Al gauw lees ik de bevestiging: Tabitty was inderdaad oud-Egyptisch voor het 'Land der Bijen'. Ik maakte onmiddellijk de link met Tabitha Boyaijan, de ontdekster van  KIC 8462852, later Tabby's Star genoemd. Hoe kon dit nu anders dan toeval zijn? Ik bedoel, hoe kan een compleet subjectieve benaming van een persoon nu in verband staan met een verre star in het heelal, met de bijenmatrix en met PD? Toch moeten we bekennen dat PD wel echt op een bijenkorf lijkt met haar hexagonale structuur. Daarenboven er kunnen vele numerieke relaties van de akoestische bijenmatrix in worden gevonden. Zo vinden we de verdubbelende Pythagorese C-noot sequentie 1-2-4-8-16-32-64-128-256-512,… wanneer we de nummers in de horizontale rijen optellen en de Fibonacci-nummers wanneer we de diagonalen optellen (1-1-2-3-5-8-13-21,…). Dit alles verwijst rechtstreeks naar de op Phi-gebaseerde frequenties die door de bijen worden toegepast om de bloemen te bevruchten en om de temperatuur in hun bijenkorf te handhaven. M.a.w. dit zijn letterlijk de bevruchtingsfrequenties waarmee onze organische wereld zichzelf in stand houdt! We kunnen dan ook begrijpen dat PD door onze voorouders werd vereerd als een Heilige Berg der Schepping. 

PT-Fibonacci.jpg
Tabby's Triangle.jpg
Megalithic Pi.jpg
T-Bee.jpg
Pine Cone-Ankh.jpg
bottom of page